Również pozdrawiam i dziękuję za słowo :)

To ładny, egzystencjalny wiersz.
Pozdrawiam

Moim zdaniem nietrudno się domyślić z treści kto patrzy i na kogo.
Ale to Twoje i to Ty się masz dobrze czuć z własnym wierszem.
Odzdrawiam Nurio :)

puszczyku - zawsze coś można "skrócić i wyrzucić".
Przemyślę. Zakończenie jednak zostanie tak jak jest, bo to ważne, żeby patrzył na peelkę, a nie tylko patrzył.

Fajnie Ciebie widzieć, pozdrawiam :)

Bez zastrzeżeń przyjmuję pierwszą strofoidę.
Później mam trochę uwag.
Metafora z domami we mgle, które się wspierają nie bardzo do mnie przemawia. Dlaczego mają się wspierać we mgle? Nigdy nie miałem takich skojarzeń przy tym widoku.
Trzecia oki.
Dalej do usunięcia są dwa zaimki, bo robi się nadmiar w krótkim fragmencie. Sugerowałbym wycięcie nasz i mnie, z tym, że przy mnie trzeba przerobić wers bo jest dziwny.
Jak nie ma interpunkcji to brzmi źle.
Widziałbym go tak:
patrz
kiedy tak patrzysz nigdy nie umrę

alos -zawsze da się zapomnieć, nawet znienawidzonego człowieka, tylko dłużej to trwa.
Pozdrawiam:)

"giniemy powoli krusząc się złym słowem

nim nastąpi ostateczny wybuch

nienawiści i zapomnienia"

Wydaje mi się akurat, że nienawiść uniemożliwia zapomnienie, ale pal licho - i tak źle i tak niedobrze.
Końcówka jednak wydaje się dobrze rokować... Pozdrawiam

x l a x, dziękuję:)
Słonecznej majówki życzę:)

Osobisty i odpowiednio smutny. Technicznie całkiem sprawny - nic dodać, nic ująć. Pozdrawiam