alos

Chwasty

Rozsiane na podszczecińskich polach

prochy Sydonii von Borck, wschodzą co roku

plątaniną perzących się pędów, zieleniejąc

nieugaszonym gniewem. Świat został

przeklęty i nie wie jak wydostać swoje członki

spod ich skrętów, wyrwać, wrastające w czerepy

martwych Gryfitów, korzenie. Zostaliśmy złapani

w ich sieć i bezradnie przenosimy impulsy

stąpając ostrożnie w stronę Bramy Młyńskiej

żeby o świcie móc stanąć na miejscu straceń

i jeszcze raz odwołać to, co na torturach

przyszło wykrzyczeć za wszystkie czasy.

Ilość odsłon: 351

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 27, 2023 13:37

Też sprawdziłem życiorys Sydonii.
Dobry, ciekawie napisany wiersz.
Pozdrawiam

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 24, 2023 14:54

Krytyka społeczeństwa ujęta w ciekawy, historyczny sposób. Zmusiłeś do sprawdzenia życiorysu Sydonii - to plus ;-) Zamiast słowa "bezradnie" dałbym "bezmyślnie"... Pozdrawiam

spoko

2-2

wrzesień 19, 2023 12:35

Czytam, jako manifest polityczny

adaszewski

2-3

wrzesień 18, 2023 14:06

Wiersz zastanawiajacy i precyzyjny. Takie lubię.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

alos

Chwasty

Komentarze