Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


zaokrąglają się ciała. 
reszta, to dokładnie jak wędrówka na siódme piętro
z siatami wypchanymi dobrem wszelakim:
od upolowanych skarbów po cuda, te nie na kartki.
a co komu winna zapuszczona winda?
 
zaostrzają się rysy.
na przekór przekonaniom i cichym deklaracjom,
że przecież już nic nie zostało do oclenia.
zaległe opłaty? nie było nawet mandatów.

puchną poobijane chrząstki.
w efekcie niezamawianych atrakcji
częściej doskwierają nadwyrężone stany
podgorączkowe. co my tu mamy?
aaa/on_teraz: chce się już nic.
aaa/on_chętny: z tego pieca chleba nie sprzedasz.


Ilość odsłon: 168

Komentarze

wrzesień 30, 2023 19:27

Sama prawda, jedni doświadczają, inni doświadczą.
Czas jest nieubłagany

wrzesień 29, 2023 22:35

https://www.youtube.com/watch?v=zsnqbfFrWKU

wrzesień 29, 2023 22:23

Szlifujemy. Pragmatycznie wykorzystujemy innych (spostrzeżenia).

wrzesień 29, 2023 21:22

Auć! Oczywiście, że wkradł się kiks.
Ale mam komfortową sytuację i czujne oczy wyłapujące wszystkie zadziory z brulionu. Dzięki.
I to jest właśnie najlepsze na poemaxie: próba na czytelniku! Od razu widać: kosz lub szlifujemy.

wrzesień 29, 2023 19:35

Zamiast "wypchanymi" dałbym "pękatymi". Czegoś mi jeszcze brakuje.

wrzesień 29, 2023 18:37

Nieskładna relacją, która tylko na chwilę staje się wierszem. Bardzo lubię takie pisanie.