Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

beton zewsząd i ptactwo wdzierające się przez okna
grudy ziemi z gliną związane korzeniami 
tworzą mozaikę nienawiści i nadziei

konary starych drzew wypływają na wierzch
powyginane gałęzie zmieniając kierunek 
 tworzą tunele promieni dla pędów winogron

bluszcze między kamiennymi ogrodzeniami 
chcący przekazać naturalną skłonność 
do adaptacji zapełniając pustą przestrzeń

wśród traw i krzewów miejsce wypoczynku wielu kultur
karłowate limby jak zaschnięte  wspomnienia
próbujące naśladować morskie klify

tłumiące śmiech dzieci i chichotanie roznegliżowanych ciał
spektakl pantomimy i twarzy zakutych 
w szkła przeciwsłoneczne oblegających brzeg basenu

próbujących rozmawiać telepatycznie z wodą
może przemówi głosem Posejdona 
i skradnie pot zamarznięty na sercu

Ilość odsłon: 2599

Komentarze

czerwiec 22, 2017 21:12

dziękuje za komentarz))))dużo zdrowia w tym zafajdanym padole

Konto usunięte

2-42-4

czerwiec 22, 2017 21:07

Bardzo ładnie Janusz. Dzisiaj jest inaczej, dłużej ale wbrew pozorom nie ciężko. Z pomysłem i jajem. Pozdr.