to też napisała 3 latka?

Dziękuję za odwiedziny.
Malesza: może wejście w nowy etap, ale raczej na smutno. Puenta jest otwarta, ale pisałem ją (oczywiście) w jednym kontekście.
Czorciku: albo wiersz "uderza" i jest jednoznaczny, albo nieco rozmywa się w znaczeniach. Tym razem wybrałem to drugie.
Rafale: dzięki za koment. Nie spodziewałem się ciebie tutaj. Tutaj ci, lepiej piszący, nie kalają się do maluczkich. Chyba, żeby wyśmiać.
Doroto, według moich założeń miał być siedmiozgłoskowiec, w miarę rytmiczny, z szwankującym rytmem w puencie. Wersyfikacja baaardzo zależy od tego, co chcesz w wierszu ukryć.
Lu*: lubię Stachurę. A co, nie mogłem sobie napisać o przyrodzie? :-)
Pozdrawiam Wszystkich Was.

Bardzo mi się podoba. Niebo używane jak dżinsy, przypomniało mi Stachurę. Jesień idzie, tak. Pięknie.

Tomku ja bym pomyślsła nad wersyfikacją...ale to ja...w kazdym razie zatrzymał...bardzo podoba się puenta. Pozdrawiam

Smutny nostalgiczny ciekawy

Zastanawiający. Troszkę bym dopracowała, żeby bardziej "uderzał", poprzez oszczędność słów.

Tomku, niedawno pisałeś pod moim tekstem, że to "bilans życia", tutaj odczytuję coś podobnego, choć bardziej - gotowość do kolejnego etapu. Niesamowita pierwsza strofa, potem to "niebo używane jak dżinsy". Skąd się biorą takie skojarzenia? ;)
Bardzo Podziwiecka M