Dziękuję komentującym za poświęcony czas na czytanie i interesujące komentarze.
Pozdrawiam.

Mandelsztama nie znam.

Całość pisane wg mnie trudnym stylem. Czyta się ciężko

Pierwsze strofy to ciekawie uchwycony obrazek. Naturalną kolej rzeczy nieuniknionych w przyrodzie
Wydaje mi się że ów Pan siedzi w ogrodzie i patrzy właśnie na to. Kursywą pisane jego myśli i potem skrót myślowy.

Ulotność życia... hmmm myślę że to coś więcej. Odwołanie do czasu jak do istoty która popycha nas do pośpiechu aby robić więcej i więcej... nawet w ostatniej sekundzie życia. To tak jakby usilnie trzeba było pozałatwiać wszystkie sprawy będąc na łożu śmierci. A przecież zawsze zostaje... nienasycone.

Gdy przebrnie się przez trudny zapis można sporo wyczytać. Zamyślić się
to taki filozoficzny tekst dla mnie

Pozdrawiam

"kilka chwil wcześniej
kopulował na różanecznikach"

dla mnie kwintesencją

Pozdrawiam

Fajnie brzmi, jak czytam na głos. Nie znam Mandelsztama, trudno mi zrozumieć tekst. Może gdyby..? Ale nie znam sensownych przekłądów, a czytanie poezji po rosyjsku przerasta moje możliwości, nie używałem tego języka od dziesięciu lat. A piękny jest (Twoja transkrypcja jest super, choć to dokładnie to samo, co w przedostatnim dwuwersie).
Pozdrawiam.

Jaja sobie robił z ciebie.

Pewien wytrawny i uważny czytelnik wierszy Mandelsztama napisał pod tym wierszem na innym portalu:
"Piękny, bardzo piękny wiersz".

Rozmawiałem z nim później o tym wierszu.
Dla niego przekaz był oczywisty.

Raczej niewypał - zabrakło przekazu.