Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Rozłożyła nogi - leżąc , drewniana podłoga
oswaja się z ciałem, rękoma na kibici
zdaje się czekać na sygnał działania
kreuje ją nieśmiałość w obliczu wyzwania
a jednak początek to wici gniazdowego
zauroczenia - nie stygnie, podkręca tempa
uznając oczywistym - finałowego
jęku rozkoszy chce widzieć - jak się wije
miękki jej oddech, pragnie tego samego
inaczej nie może, po stokroć niech żyje.
Ilość odsłon: 2541

Komentarze

styczeń 03, 2018 11:49

To fakt-:)

Konto usunięte

2-4

styczeń 03, 2018 11:46

Coś o tym wiem!

styczeń 03, 2018 11:41

Dziękuję za czytanie i komentarze!! -:)
Mgła:
Co do wyobraźni!? -:) no cóż - bywa czasami bujną -:)
Lena:
Ten chłopak-:) to Ja-:)
Sasza:
Coś mnie tknęło -:)
Tomek:
wiersz o dużych rozmiarach (xx -:) )

Konto usunięte

2-42-4

styczeń 03, 2018 11:28

Hm, nominacja,? :) stycznia? 2018?

styczeń 03, 2018 11:10

po stokroć, fajny chłopak na zdjęciu. ;)
nie bardzo wiem o co chodzi, ale pozdrawiam serdecznie.

Konto usunięte

2-42-4

styczeń 03, 2018 08:42

Historia jest ciekawa. Nic złośliwego, sorry, jeśli taki wydźwięk, rzucam palenie ...

Konto usunięte

2-42-4

styczeń 03, 2018 08:30

Tym ze skokami.
Takie klimaty poemy, a znasz tę historię o kogucie kapłonie Marqueza?

Konto usunięte

2-42-4

styczeń 03, 2018 08:26

Mi to koresponduje z haiku Leny. Fajne.

styczeń 03, 2018 08:07

XX? Chodzi o chromosomy.

Konto usunięte

2-4

styczeń 03, 2018 07:48

Ktoś ma tu sporą.... wyobraźnię :-)