Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Mógłbym ci powiedzieć, że piękno jest duszą świata,

ty byś mi odpowiedział, że bez niego obracał

będzie się dalej i gonił swój ogon na łapach

czterech, i że piękno w żaden sposób nie przemawia

 

za tym, że darmo nie spożywam chleba, dlatego

nie mówię niczego, ponieważ piękno nie służy

niczemu, nie można go użyć, ni wsiąść do niego,

pejzaże konsumować w długą podróż wyruszyć.

 

Pstryk. – aparat to co innego, ten się przydaje,

zaspakaja głód obrazów, można się nachapać.

Dlatego nie mówię niczego. A świat będzie dalej

obracał się na upazurzonych czterech łapach,

 

ze mną lub beze mnie, ani lepiej, ani gorzej.

Żadnego mój odlot nie przysporzy mu kłopotu,

nawet z ulgą nie odetchnie, lecz jeszcze ponoszę

siebie trochę, i jeszcze pozbieram do odlotu.

Ilość odsłon: 1454

Komentarze

styczeń 16, 2019 23:46

Świetnie poprowadzony wiersz. Daje mi chwilę zastanowienia nad wartością życia. Nad jego składnikami które zbieramy w ciągu życia a one wirują w wielkim słoju... powoli opadają zasklepiając dno. Mimo wszystko wciąż pozostaje coś.

Przyjemnie jest czytać taki wiersz

Pozdrawiam

styczeń 09, 2019 10:59

Dziękuję Anito :)

Konto usunięte

2-5

styczeń 09, 2019 10:27

Piękny ten Twój "Argument", Pawle...
Pozdrawiam

grudzień 27, 2018 13:11

Dzięki Wokka :)

grudzień 27, 2018 12:35

To jest bardzo dobry wiersz. Czytam od dwoch dni naczytać się nie mogę.:)

grudzień 27, 2018 02:10

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)

grudzień 26, 2018 17:16

Piszesz z pewną swobodą i z polotem-myślę,że wszystko zależy od tego na czym się skupimy,:żeby tylko żyć dla paru przeżyć ,wrażeń..?,lub żeby jakoś egzystować,,czego się zbytnio kurczowo trzymamy,dobrze jest poznać samego siebie-jakie prowadzą nas pragnienia i za czym podążamy,czy nie rozmijamy się z celowością naszego życia-osobiście uważam,że piękno jest w każdym człowieku,które należy odkryć,a kiedy to uczynimy Twój argument jest uzasadniony/pozdrawiam serdecznie