Pomyśleć tylko, jak niewolnicy w ciągali ogromne głazy na szczyty piramid egipskich.

zbawienny szczyt
wyprzedza swój ciężar
w pośpiesznym spadaniu
- > za dużo poezji w wierszu
filiżanka cukru z odrobiną herbaty

Zbyt przewidywalne.
Ani to herberty, ani kawafisy.
Ja nie wiem, co to jest.

Ciekawie poprowadzony wiersz myślą i temat wciąż na czasie-myślę,że w życiu czasami jesteśmy jak Syzyf,innym razem jak Nike,a jeszcze innym jak Ikar,lecz nowa nadzieja budzi się wraz z wschodem budzącego się słońca,która pozwala nam na kolejny krok w dobrym kierunku-miłego dnia

W cierpliwej rezygnacji dopatruję się puenty. Są sprawy na które nie mamy wpływu a wiemy że się wydarzą. Zupełnie jak nie osiagany szczyt Syzyfa


Pozdrawiam

To się zdarza nie tylko obecnie, ale i drzewiej tak bywało, większość z nas jest takimi syzyfami
Pozdrawiam