Moja matka w swojej kwaterze głównej na kanapie,

podpięta czujnie pod niewidoczną sieć, sięgającą

każdego zakamarka, więc chociażbyś miał owadzie

odnóża, przez ten system alarmowy, wyczulony

na najsubtelniejsze drgania, zwłaszcza powiewy dymu

nikotynowego, nie przejdziesz niezauważony.

Moja matka sama bez ojca, który dawno wypluł

ostatnią grudkę z płuc. Moja matka sama wieczorem,

o twarzy niebiesko rzeźbionej telewizorem, z głową

na poduszce zasypia. Moja matka na pielgrzymce

do rynku, bo tak robiła jej matka, drepcze drogą

tą samą i świętą po krew kaczki, kaczkę i inne

niedostępne w sklepach produkty. Moja matka w chwilę

po dzwonach wraca z kościoła. Moja matka w niedzielę

odwiedza grób ojca. Mojej matki dłonie cierpliwe

do kwiatów. Moje niecierpliwe – już wiedzą jak będzie.