Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

skąd biorą się wiersze
te prawdziwe
zjawiają się o czasie
gdy raz wybrzmią mam pewność
że istniały od zawsze
nie wyobrażam sobie świata bez nich
to jak z dziećmi
biorą się z miłości
z głębi galaktyki

które nie powstały
bo nie dojrzałem do tego
kim mam być
pomaszerowały do nieba

mnie wystarczą które mam
Ilość odsłon: 822

Komentarze

sierpień 08, 2019 01:10

Nie pytałem skąd. Teraz to już nie jest problem. Rzecz w tym, że mnie nie przekonuje ten materiał.
Ot, słów kilka, które nie zostaną na dłużej w pamięci.

sierpień 02, 2019 08:07

Też to kiedyś przeżyłem :)


Wg mnie:

"Z głębi galaktyki

Które nie powstały"
Tu faktycznie jest przeskok do poprzedniej myśli dlatego może być odczytany jako "niezborność" wskazaną przez marsa

Choć w kontekście treści wiersza bylaby to ciekawa myśl: wiersze to dzieci z głębi galaktyk które nie powstały. Czyli myśli mające moc tworzenia kosmosu ale zamknięte w niedoskonałym człowieku są tylkomyślą, punktem przelanym na papier

Pozdrawiam


Pozdrawiam

sierpień 01, 2019 22:29

primo to pisanie o pisaniu, natchnieniu, swoich wierszach - dopiero mi się wydaje właściwe po konkretnym dorobku literackim u schyłku swojej "kariery" :)
secundo - peela rozumiem, bo jako autorka, kurczaczek, czuję to, co on
no i właśnie sądzę, że takich nas jest wielu, czytamy ponazywane wprost odczucia i tyle
nic się nie otwiera, nic nie zamyka
przeleciało i nawet nie potrzęsło

sierpień 01, 2019 20:55

Ciekawe, czy Adam lub Ewa też pisali wiersze?

sierpień 01, 2019 19:12

Tu mamy niezborność gramatyczną: "z głębi galaktyki//
które nie powstały"

Końcówka taka mało ciekawa - pomyśl, pokombinuj, niech się wyleży...

sierpień 01, 2019 16:33

To niechaj Ci nie wystarczą, z wiarą trza po wiersze iść ;)