x l a x

zdaję butelki do skupu na poziomie rozszerzonym

płynnie monitoruję swoje blaski i cienie

przetwarzam czerń na kota pod stołem

zamyślony but, okruchy sprzed lat

czasem skrapla się błysk w oku

gdyby zmieszać chłód z ciepłem fotela

brakuje mi progu odporności na zielone

wspomnienia domu nad rzeką w lesie

poranne skrzypienia zawiasów drzew

czerń pozostaje niewzruszona na róż

kaskadowo przelewam do wewnątrz

podstawowe pierwiastki i staję się związkiem

upadek po upadku przy ostatniej stacji

tworzą ze mnie mutację z wypaloną czułością

co uległa konserwacji w dużym procencie

kolory zastępuję przeźroczystością

wtedy widzę mój szklany dom przez dno

Ilość odsłon: 1790

← Poprzednia 1 2 3 Następna →

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

marzec 12, 2021 21:50

Gudmundur, Unikat, dzięki za 'super'...

Unikat

2-2 2-2 2-2 2-2

marzec 12, 2021 17:41

Musiałem go przeczytać kilka razy... Przepuścić przez filtry, i okazało się na końcu... że to znów super wiersz, a cechuje go niezmierna przestrzeń.

Jeszcze tu wrócę,
pozdrawiam!

Gudmundur

2-5

marzec 12, 2021 02:15

Napiszę krótko!
Super!

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

marzec 10, 2021 13:52

nie wiem, Januszu, osobiście nie znam PLa i nie wiem, czy mu ta sytuacja odpowiada. W utworze lirycznym PL może mieć przerąbane, a i tak wszyscy są zadowoleni... Zdrowia!

Janusz.W

2-5

marzec 09, 2021 23:46

dobry tekst i czuc w nim autora i jego braki czyli spokoj cisze relaks odpoczynek beztroskosc ,,zdala od cywilizacji i pytan do,,,ta sytuacja nie jest dla nikogo dobra ???? zdrowia Marku

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

marzec 04, 2021 19:22

Owszem, wspominki pobudzają wyobraźnię, ale w związku z tym, co było. To mało produktywne ;-)

Janusz.W

2-5

marzec 04, 2021 02:13

w drugiej zateskniles troche za tym co umarlo i dobrze retrospekcja wbudza wyobraznie ..zdrowia Marek

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

marzec 02, 2021 14:42

Czyli też, Leszku, zdawałeś butelki do skupu.