Janusz.W

o gruda-woł acz last time

Słaba czerwona poświata trzeszczały

dopalające się głownie swąd spalenizny

niósł się plażę otaczały bazaltowe głazy

wzdłuż brzegu ciągną się identyczne budynki

Noc, zlew niepewności i błędu

nad budynkiem przyświeca jej

daleka wizja świata

Ludzi pięknych silnych, zdrowych

świata, w którym nie byłoby miejsca

dla chorych kalek nienormalnych psychicznie,

skażonych ideologią Marksa Lenina Austriackiego wizjonera

wyobcowanie nowych zdań na zachodnim wybrzeżu

My Life sekcja zwłok namacalność wyrażenie podmiotu

Każde słowo gest wyraz twarzy

godzina po godzinie bicie zegarów

wieżowych uczucie paniki paraliżująca

postać która zarządza obiegiem wody

W tym stanie wierzyłem że Bóg nie chce już mi pomóc

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Niewiele statków do portu zawija

klimat północny i gleba kamienista

jak okiem sięgnąć nie było śladu człowieka

od kilku dni mamy trzynasty miesiąc w roku księżycowym

Święta rosnąca z każdą dekadą ilość wspomnień

opracowań dokumentarnych i naukowych

Pozwala wczuć się lepiej w atmosferę

wplecionych spojrzeń w blask neonów

(ozdoby świąteczne przypominające

co za zbieg sprzeczności)

Nad skrzydłami mew niebo jak okruchy czerstwego chleba

Nowy rok gdy wszystko jest inne

niż zwyczajne definicja życia leży pod nogami

powietrze wypełnia głos operowy( kontrabasu )

Obraz świata ulega uproszczeniu

relikty przeszłości i teraźniejszości

drewniaki odrapane kamienice

puste place poszczerbione parkany

budy z butwiejących już na węgiel

poczerniałych desek milczenie (odo szpiku kości)

Do słońca docierają na przemian niskie

i wysokie tony stukot kół zniekształca dźwięki

Przecznice jak krzyżówki dla niewidomych

napisy ukryte na murach w kształcie Amazonki

Pod wieczór poruszył się Liszaj powstały z wilgoci

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Ciemność i biała mgła przelewa się

przez garb wąwozu jak ciecz

Po otwartej przestrzeni tańczy wiatr

widać ciemniejszy pas drogi

Bóg początku szadź na drzewach słońca

w odstępach czasu gasną i osuwają się po zboczu,

zakrywając niebo przed lepszym życiem

Spalając papierosa odnalazłem w pamięci

wszystkie zapomniane nazwy

dostrzegam zawisłe w powietrzu

strzeliste piaskowoszare skały

promienie słońca przecinają wodę

Wciąż jest lato teraz można umierać

jak nikt nie trzyma za rękę

Ilość odsłon: 1628

← Poprzednia 1 2 Następna →

Janusz.W

2-5

listopad 26, 2021 14:41

Rafał trochę poprawiłem choć myślałem ze to czytelny txt alem miło ze zerknąłeś, zdrowia -dziękuje za wizytę,

Janusz.W

2-5

listopad 26, 2021 14:39

dopisałem to co wyobraźnia podpowiada ,grudzień to zawsze magiczny miesiąc i początek fal wysokich na siedem metrów i myśli nie zawsze wizjonerskich Marek. Dziękuje miłego dnia

Rafał Hille

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

listopad 26, 2021 11:58

trochę się pogubiłem w tym tekście, ale może o to chodziło

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

listopad 25, 2021 20:53

Namnożyłeś mnóstwo rekwizytów i odniesień; ciężko wyłowić coś konkretnego, bo mamy 4 "podwiersze"... Powiązać by to jakimś wspólnym mianownikiem. Zdrówka

Janusz.W

2-5

listopad 25, 2021 13:51

witaj dzięki za regote korektę etc -mam duży problem z wystawiem ,inny język na pc ...miłego dnia Mithril

Mithril

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

listopad 25, 2021 12:33

...chyba czegoś za dużo:

"świata w którym >>>by<<< nie byłoby miejsca"

- tu za mało:

" definicja życia leży >>>po...<<< nogami"

- no i ewidentny kłopot ze spacjami: są gdzie "ich" nie powinno być, i nie ma gdzie być powinny.