Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

aidegaart

spadek

1. po raz pierwszy ojciec przemówił

kiedy miałem sześć lat

uczyłem się jeździć na rowerze

uderzyłem w mur i przetarłem ręce 

“nikt prostował ci ścieżek nie będzie”


2. matka przemówiła do mnie

po raz pierwszy

kiedy?

nie pamiętam

było ciemno

i wyszedłem w pokoju


3. ojciec przemówił po raz drugi

kiedy miałem trzynaście lat

po bierzmowaniu

nalał mi wódki

"nigdy cię nie opuszczę"


4. i przemówił po raz trzeci 

kiedy miałem dwadzieścia lat

"kurwa! ona jest w ciąży?!"

i opuściłem jego dom


5. matka miała przemówić

do mnie

kiedy miałem czterdzieści lat

ale wódka była pierwsza


6. przemówię do was

po raz pierwszy i ostatni

ja wasz pierwszy 

i wasz ostatni

kiedy będę miał

nie będę

Ilość odsłon: 3520

Komentarze

x l a x

2-52-52-52-5

lipiec 11, 2017 22:30

Nooooo, teraz to całkiem inna bajka! Jest dobrze, ale zakończenie mogłoby być bardziej rasowe.

Alga

2-42-4

lipiec 11, 2017 22:25

Z łyżki wylało się morze...
Oszczędna puenta.
Wrócę sobie jeszcze.


Pozdrawiam :)

Lena Pelowska

2-52-5

lipiec 11, 2017 22:21

no tak.... mam co chciałam... i nie wiem jak skomentować. pomyślę.

x l a x

2-52-52-52-5

lipiec 11, 2017 22:11

Uliryczniona sentencja - może być ;-)

Lena Pelowska

2-52-5

lipiec 11, 2017 22:08

:)

aidegaart

2-52-5

lipiec 11, 2017 22:06

dobra Lena - rozbudowuję - bierzcie i jedzcie z tego wszyscy

Lena Pelowska

2-52-5

lipiec 11, 2017 21:32

ten tekst ma oczywiście swój ładunek emocjonalny, ale jest jakiś taki... urwany? aż się prosi o coś dalej...

co jest teraz u peela? pozdrówka!

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 11, 2017 18:48

Taką wylewność jak u peela mam ze strony mamy ... dobrze te słowa rozumiem

Justyna Babiarz

2-32-32-32-32-3

lipiec 11, 2017 18:45

Bardzo smutne i lekko nawiązujące do "prostujcie ścieżki swoje". Pozdrawiam serdecznie :)

Justyna Babiarz

2-32-32-32-32-3

lipiec 11, 2017 18:45

Bardzo smutne i lekko nawiązujące do "prostujcie ścieżki swoje". Pozdrawiam serdecznie :)