Krótko, zwięźle, esencjonalnie. Czuję ten tekst. Pozdrawiam

Mnie to czeka, bo w niedługim czasie zamierzam powrócić na stare śmieci ( Polska).
Poniekąd sytuacja bardzo podobna-:)
Reszta przyjdzie z czasem...

Jesteśmy wolni
możemy wybierać gdzie chcemy być, żyć
ale po czasie tęsknimy, chciałoby się wrócić tylko do czego/kogo,
okazuje się, że wszystko już inaczej – obco?
a oni? przyjaciele? może też się „rozjechali” (za chlebem).
Pozostaje tęsknota, miłość do miejsca gdzie się wychowaliśmy.
Niby „wszędzie dobrze ale najlepiej w domu” lecz czasami nie da się w takim domu.

Pozdrawiam

Fajnie to ujełaś-:)
"Podobno tutaj na jednego człowieka przypadają dwa gołebie"
Cieżko się przyzwyczaić do rdzennego środowiska.
Ale jak ktoś chce...-:)
Szare kolory bywają bardziej kolorowymi, niż te kolorowe, które po jakimś czasie szarzeją-:)
Pozdrawiam!

Fajnie to ujełaś-:)
"Podobno tutaj na jednego człowieka przypadają dwa gołebie"
Cieżko się przyzwyczaić do rdzennego środowiska.
Ale jak ktoś chce...-:)
Szare kolory bywają bardziej kolorowymi, niż te kolorowe, które po jakimś czasie szarzeją-:)
Pozdrawiam!

Widzę tak jak Lucyna, emigrantkę z północy (Szwecja) i jej dzisiejsze rozterki.
Pozdrawiam

serdecznie dziekuje za poczytanie i komentarze :)

Dla mnie jest to opowieść o peelce, która szukała wolności. Emigrowała, teraz pragnie wrócić, ale to wszystko nie jest takie proste. Pięknie i dobitnie ukazałaś nostalgię i poczucie osamotnienia. Kilkoma zaledwie słowami nakreśliłaś obraz czyjejś bezradności. Peelka jest jak gałązka w pułapce ciężkiego śniegu. Nic mi w tym wierszu nie przeszkadza. Bardzo lubię Cię czytać.

O ile pierwsza strofa jest jasna i czytelnie poprowadzona, pozostała część wiersza sprawia, że zapominam o czym czytałem wcześniej/ nie widzę powiązania pomiędzy wersami, bo jest po prostu natłok wszystkiego, za dużo przejść, rekwizytów.

I np. osobiście, w ogóle nie rozumiem fragmentu,
...niewiele zostało z tego, w co wierzyłaś - odsądzonej od czci i wiary, zostały... Nie rozumiem, do czego się odnieść żeby ulokować jakoś fragment "odsądzonej od czci i wiary"

jakaś wskazówka może?

i "tak cholernie krucha..." też nie przekonuje, najpierw delikatny wiersz, niby to subtelny a potem "tak cholernie kruche". Dla mnie, zwroty z zawarciem "cholernie", które mają potęgować albo udawać potęgowanie odczuć w Peelu, są już oklepane.

Poza tym słabo to współgra z treścią, poza tym, że może ew sugerować, że Peelka musi się zgrywać i udawać hardą. Ale można chyba to lepiej rozegrać.


hejohej

m a r s, obawiam się, że Twoje myślenie jest bardzo schematyczne IMHO... nie pierwszy raz komentujesz moje wiersze w bardzo negatywny sposób, zatem mam dla Ciebie propozycję - po prostu nie czytaj ich, ok?! i jeszcze, błagam, zastanów się nad, co jest bardzo wyraźne w mich wierszach, a mianowicie autoironia, dystans i wreszcie zerwanie, a może skromniej powiem, próba zerwania z pieprzonymi schematami... To szczególnie odnosi się do Twojego ostatniego zdania komentarza... po prostu ręce opadają! Pozdrawiam.