Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

nagle przypomina
sobie siebie wtedy
ale nie chce tylko wspominać
wypominać potem sobie
że nie szukał
własnego drzewa myśli
wraca więc do
zapisanej w kosmosie epoki
z poprzednią czasoprzestrzenią
na podsumowanie
a tam znowu
pamiętliwy on
który tu był
a potem czyli przedtem
ten sam tyle że uboższy
o nadchodzącą
niczym najazd hunów
przyszłość
a tak w ogóle
musiało być
jakoś tam nadrealnie
skoro zarzuca jak sieć refleksję
na to zdarzenie
ale gdzie odpowiedź
na wrażenie wrażenia wrażenia?
może wcześniej tylko 
brecha w nieskończoność?
i w końcu zawracając
obłędnie
dochodzi do swojej
niepamięci
Ilość odsłon: 865

Komentarze

czerwiec 06, 2019 21:34

Ja miałem takie wrażenie kilkakrotnie, ale to było w młodości, więc nie pamiętam szczegółów
Pozdrawiam

czerwiec 06, 2019 11:08

hmm... poezja zginęła tutaj w potoku myśli. nieokiełznanym. pozdrawiam

czerwiec 05, 2019 23:43

grzybowa,

tu jest okreslone zagadnienie.

Leszek J,

No, to jest pytanie, na jaki sposob?

czerwiec 05, 2019 20:39

Wszyscy kiedyś to przeżywamy ale na różny sposób

czerwiec 03, 2019 22:42

słowotok imho