Dziękuję Wam za to, że przyszliście pod tekst, mimo tak różnego odbioru.
Kiedyś za ten wiersz otrzymywałam przez rok każdą książkę jaką wydano w wydawnictwie PAX, to była najfajniejsza nagroda jaką udało mi się zdobyć w konkursach. Do dzisiaj mam te książki w biblioteczce. Jak widać tekst nie pozostawia obojętnym. Pewnie, że wolałabym, aby go każdy przyjął tak, jak ja go napisałam - szczerze i z miłością, ale co zrobić... Musi też być szczerze z niechęcią, tak to w życiu bywa.
Pozdrawiam Was serdecznie.

Wg mnie wiersz jest za długi i robi się w miarę czytania nudny. Jest temat ale poprowadzony jak film "Faraon". Ostatni wers bym napisał /co pcha mnie przez życie./ Pozdr.

A ja po przeczytaniu zobaczyłem posiniaczone od nakłuć i czego tam jeszcze zwłoki dziecka, które ktoś ckliwie nazywa aniołkiem... Przepraszam, ale to ja.

A ja po przeczytaniu nie tylko się wzruszyłem Ale i pomyślałem że śmierć jest końcem tylko po jednej stronie monety.lecz póki moneta się kręci na stole to tego się nie dowiemy.

Dziękuję Ci Mi

Pozdrawiam

Nie wiem co ma do tego RODO, jednak jest coś w tym wierszu co budzi we mnie sprzeciw, i przepraszam, ale tak po prostu czuję, niezależnie od tego czy jest dobrze napisany czy nie.

Dziękuję serdecznie Nurio!
Wrzuciłam ten tekst po latach, dla samej siebie, bo ktoś próbował mi wmówić, że nie mam prawa tak pisać, że nie mam pojęcia o czym piszę i że jest RODO. A ja wiem, że to nieprawda. I...

Prorok cy co!?

Powiem tak: czytam wiersz, nie tylko ten i nie uosabiam go z Autorem...jego przeżyciami czy wykonywanym zawodem.
Zawsze staram odnaleźć siebie w słowach, które robią na mnie wrażenie.
Tutaj znalazłam chwilę by się zastanowić, by się cieszyć, że w dzieciństwie nie zostałam aniołem / a miałam "ogromne" szanse/ i dożyłam na tyle długo, na ile wielu może marzyć.

Ten utwór ma w sobie wiele autentyczności, nie jest wydumany, nie jest ozdobiony rokokowym słownictwem i może dlatego, że taki prawdziwy to zachowam go w pamięci.

Dziękuję Autorce za ten wiersz.

Mam nadzieję, że nie zapomniałaś dać ogórków do zupy ;-) Ech, ta poezja

Marku - wiem.
Gotuję ogórkową - ciut za długo...
Przyjdę jutro i Ci wszystko wytłumaczę, no chyba, że nie będę miała czasu...