Lena Pelowska

***(1)

Spotkała go i od razu wiedziała, że to on. Niebieskie oczy, błyszczące pomiędzy pasmami jasnych włosów; smukłe nogi i sprytne ręce. I śmiech, niespotykany, pełen dzwoneczków. Każda kobieta zauważa u mężczyzn inne detale; jedna obserwuje gibkość ruchów, zwinność rąk i nóg, inna skupia się na skłonności do rozmowy i ustach, układających się w słowa. Jeszcze inne, podziwiają jędrne pośladki albo silne mięśnie, wyrobione na siłowni czy też na budowie. Bywa różnie, na całe szczęście, każda coś dla siebie może znaleźć.

A ona spotkała go na osiedlu. Biegł wtedy do sklepu tak jak jeleń, smukły i sprężysty. Jednocześnie trochę nieporadny jak to bywa u młodych zwierząt, ze zbyt długimi nogami, do których nie przywykła reszta ciała. Z charakterystycznym śmiechem, z którym zwracał się do ekspedientki w sklepie. Widziała go potem jeszcze kilka razy i nigdy nie potrafił zachować spokoju. Jego oczy śmiały się, usta składały w żart i połykały świat jak wielki słoneczny lizak. Świat był dla niego nagrodą, za odrobione lekcje, za odwiezienie matki, obiad dla ojca i za jego żarzącą się w gestach młodość. Świat był dla niego...

c.d.n.

Ilość odsłon: 3250

← Poprzednia 1 2 Następna →

Konto usunięte

2-3 2-3 2-3 2-3 2-3

luty 25, 2018 23:11

To idzie młodość, kiedyś tak śpiewano. U ciebie ona śmieje się. Gdzieś też zawoalowana miłość.
Ładne.
Pozdrawiam serdecznie

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

luty 23, 2018 21:14

Z całego tekstu bije młodość: śmiech, bieg i całe zachowanie tak charakterystyczne dla młodości.
Leno dałaś próbkę warsztatu pisarskiego, który działa nie tylko w poezji ale i w prozie.
Pozdrawiam

Lena Pelowska

2-5 2-5

luty 23, 2018 06:43

Dziwne, jeśli mnie jest coś trudno komentować, to nie komentuję.

A mówiąc już Tomaszu zupełnie wprost, brakuje mi z Twojej strony po prostu odnoszenia się do publikacji i to nie tylko moich. Zwykle piszesz o tym, co Ci się kojarzy z tekstem, albo opowiadasz coś swojego albo piszesz, że nie tego szukasz itd. Chodzi o to, że brakuje mi Twojego zaangażowania w drugą osobę (w sensie jej pracy). Nie jest ono konieczne, to nie przymus, ale byłoby miło. Inaczej komentowanie wg mnie nie ma sensu. Pozdrawiam

Tomek

2-5

luty 23, 2018 06:41

*tekstów

Tomek

2-5

luty 23, 2018 06:40

Wyłapałem, choć nie lubię "rozbierać" tekstów, nie mam zacięcia do krytyki.
..."żarzącą się w gestach młodość" Czyją? Ojca, czy podmiotu literackiego? Usunąłbym "Właściwie"(każda kobieta...).
I *na całe szczęście, później bez *że - będzie zgrabniej.
*biegł do sklepu jak jeleń, albo daniel - mogłabyś to zmienić, kicz.
*Odwiezienie (chyba) przez matkę? Chyba, że matkę dokądś wywieźli?
Niego, jego - za dużo powtórzeń.
Tyle widzę. Poślij na "biurko krytyka", jeśli chcesz fachowej pomocy. Nie czuję się kompetentny w ocenianiu cudzych wierszy. Komentuję klimat i szukam refleksji przy czytaniu tekstu.
Proszę, nie pytaj mnie więcej o takie rzeczy.
Pozdrawiam.

Tomek

2-5

luty 23, 2018 06:25

Trudni mi oceniać fragment tekstu, to trochę tak, jakby oceniać fragment wiersza - np. dwa pierwsze wersy dwudziestowersowego wiersza. Widzę, że nie ma błędów ortograficznych. Na razie liryki w tym niewiele.
c.d.n?
Pozdrawiam.

Lena Pelowska

2-5 2-5

luty 23, 2018 06:14

Ja też Ciebie pozdrawiam, a coś na temat tekstu?

Tomek

2-5

luty 23, 2018 05:35

Lena, nie poznaję Cię.....................
...ale pozdrawiam.

Gudmundur

2-5

luty 23, 2018 00:32

Momentami w twojej prozie, przypomina się fragment z "Szeptuchy" ( Katarzyna Beremika Miszczuk)
Mieszko i Gośka -:))