Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki







siedzę głodny przy suto zastawionym stole
przeczekaj mnie jak niepogodę
tam gdzie wiecznie pada bywa czasem jaśniej
a i słońce potrafi opalać nas na inną modłę
wypalać w pamięci inne wspomnienia

bez doraźnej pomocy cały ten bałagan w środku
zgiełk i dziecinny płacz staje się zbyt łatwopalny
każe odejść po najmniejszej linie
bez oporu i oglądania się za siebie
nie patrz wciąż w dół i nie pozwól najbliższym utknąć
wewnątrz pułapki na myszy pośród trzasków w głowie
bez ciebie nie ma domu a w nim zaparowanych okien

zatem nie ma dymu wojen i głodu
mimo to godzinami dopieszczam niepokój
nikt o tym nie wie i nie ma w tym żadnego podtekstu
po prostu nie sposób być prorokiem z dala od domu
hip hip hura







==============================================================================

są miejsca na tym świecie jak cholerny narkotyk
może to i dobrze? 
Ilość odsłon: 2366

Komentarze

luty 20, 2020 23:06

Milo, specjalnie zarejestrowałam się na Poemaxie, żeby napisać Tobie komentarz: Nie działaj emocjonalnie. Zostań.

luty 20, 2020 22:54

wyluzujcie. nie będę was już gnębił pisaniną.
to nie ma sensu.

Konto usunięte

2-5

luty 20, 2020 22:31

Ale tak serio to co to, albo jaka sobie robicie
i zaraz będziecie go doić?

Konto usunięte

2-5

luty 20, 2020 22:27

No ok. To ja czekam z niecierpliwością, bo już dawno byłem ciekawy Twoich wierszy,

luty 20, 2020 22:06

Milo, nie odchodź z Poemaxu!

luty 20, 2020 20:49

"bez ciebie nie ma domu a w nim zaparowanych okien"...........a bez Ciebie Milo, nie ma Poemaxu :(

luty 20, 2020 19:19

"przeczekaj mnie jak niepogodę
tam gdzie wiecznie pada bywa czasem jaśniej" :):):)

Pomyślności i cukierków :)

luty 20, 2020 17:06

wszystkiego dobrego

luty 20, 2020 16:29

Trzymaj się i zaglądaj. Zdrowia