lu*
***
czy to
nadchodzi czas
który
przeczuwały ptaki nad ranem
dla każdego
człowieka dzień
zakrwawi się
i spłowieje
a wszystkie
kundle z brudnych przedmieść
zaznają
ogromnego rozczarowania
świtem
ludzie w pomiętych płaszczach
z podwiniętymi
kołnierzami
nie umiejący na pamięć życia
przemierzać
będą setki kilometrów
w
poszukiwaniu własnej przestrzeni
w jaskiniach
zapalą się światła
aby cienie
były wyrazistsze
przeklnie
się tego
który
łapczywie
zagarniał powietrze
światło
Ilość odsłon: 2030
Komentarze
lu*
czerwiec 04, 2020 10:49
Miło mi. Dziękuję za komentarz! :)
alstromeria
czerwiec 02, 2020 00:25
jest klimatycznie, ładny wiersz :)
lu*
maj 01, 2020 06:58
Melduję, że poprawiłam :)
Dziękuję serdecznie za komentarze! Pozdrawiam Was ciepło!
Janusz.W
kwiecień 29, 2020 00:21
witaj Lu ten wyraz świt bym oddzielił bardziej pasuje do 3 strofy )) gratuluje ciekawy tekst ...pozdrawiam zdrowia
Leszek.J
kwiecień 28, 2020 19:17
Wiersz mniemam poważny a czyta się go tak lekko jak wiedeński walczyk.
Podoba mi się i to bardzo
Pozdrawiam lu
lu*
kwiecień 28, 2020 18:51
Dziękuję!
Przyjdę tu w wolnej chwili....
Przedziwna historia z tym tekstem, ale o tym opowiem może kiedy indziej...
Pozdrawiam Was serdecznie!
David przez fau
kwiecień 28, 2020 16:30
...tu trzeba koniecznie ...zmienić szyk:
"ludzie w pomiętych płaszczach
z podwiniętymi kołnierzami
nie umiejący na pamięć życia
przemierzać będą setki kilometrów
w poszukiwaniu własnej przestrzeni"
po 2-gie
samo "światło" w puencie nie działa
...dlaczego
_ wychodzi na to, że (ktoś) zagarniał ustami również światło ...proponowałbym wyrzucić "ustami" i zastąpić "zagarniał" bardziej pasującym orzeczeniem, oraz odstawić wers ze światłem, np.:
"który łapczywie chłonął powietrze
światło"
Poza tym jest nieźle ...jest przekaz
Zdrowia ...
wokka
kwiecień 28, 2020 09:29
Niezwykle trafny wiersz.
Czytam i czytam, choć już czytałem.:))
lu*
kwiecień 27, 2020 23:16
Dziękuję ślicznie! :)))
x l a x
kwiecień 27, 2020 20:29
Bardzo dobry wiersz, Wieszczko ;-)