A powiedz mi przemądrzały połeto nauczycielu wszystkich grafomanów tego świata, co tak konkretnie ci się nie podoba w tym wierszu, co tu jest nie tak i co być podał korekcie, bo moim zdaniem ten wiersz przerasta ten poemax swoim właśnie zapisem gdzie i jest metaforyka, głębia tematu, liryka, niebanalny temat i tak dalej, jest to wiersz który niejeden z was powinien brać przykład jak się powinno pisać, a nie wstawiać swoje żenujące gnioty które wychwalacie nawzajem, bo o nic nie znaczących komentarzach o majtkach to nie wspomnę, to jest wiersz bardzo dobry i jest napisany z klasą, takie jest moje zdanie, gratuluję autorce, pisz tak, pisz w ten sposób i nie zważaj na głupkowate komentarze, masz potencjał, takie pisanie jak w tym wierszu powyżej wielu przeraża, a dlaczego? bo jest właśnie dobre, i jest poza zasięgiem tych innych, czytających, komentujących, tak pisz a będzie dobrze, zobaczysz :) pozdr

Niestety - wyznania tego typu są typowe, oklepane i przerośnięte metaforami, porównaniami itp. jak rakiem .

Brak glassów i małość ekraniku sprawiły że zobaczyłam w tytule "niemord" ;) Po przeczytaniu stwierdzam że też by pasował...

Dobry wiersz, Ag - druga czątka jest super. Pozdrawiam :)

a troszeczkę skorzystałam :) ale bardziej po swojemu :) Dzięki za zajrzenie i komentarz :)

"usuwam ze skóry resztki poronionych obietnic
(...) zmysły w matni słów
odnowione marzenia

rozpraszasz dotykiem uciszane pytania o przyszłość

uczysz lęku przed samotnością
wywołując syndrom niepewnego jutra
karmisz tanimi sentencjami dla nastolatek
jak pieprzoną hostią

chcesz mnie stworzyć na podobieństwo kanarka
zamkniętego w klatce"

...na ten przykład, aby tekst zyskał