Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Świat którego nie znam jest bliski sobie 
kiedy się budzę dziesięć razy w ciągu nocy  
dawka morfiny nie jest żarciem z lodówki 

Zamykając oczy przy pustym stole 
potencjał iluzji ciska w kąt listy nie umarłych  
sugestia głuchej przestrzeni odgrywa główną rolę

Zamykając oczy przy pustym stole 
światło z lodówki wypełnia skały wymyte przez wodę 
przenika nie w głąb niewyspanych i podkrążonych 
oczu mieszkańców chorągiewki na gałęziach zwiastują 
Feta de la Music przywarł kolejny Drum and basse 
do warg w zadymionej ciszy nawet wzdłuż muru 
kwitnącego w że braków i złodziei

Zamykając oczy przy pustym stole 
potencjał iluzji ciska w kąt listy nie umarłych  
sugestie  przestrzeni głuchej odgrywają główną rolę 

Zamykając oczy przy pustym stole
w pustej przestrzeni chłód się skrada 
wyszyta sowa na poduszkach cieszy się zimnym słońcem
Idąc pewnym krokiem przez drogę suchą jak pieprz 
od czuje znajomy zapach szklącej soli i ziemi 
Pośród dźwięków nocy rany nieba będą poszarpane i głębokie  
nie powstrzymają war kocz ognia od sięgania po więcej 

Zamykając oczy przy pustym stole 
potencjał iluzji ciska w kąt listy nie umarłych  
sugestia głuchej przestrzeni odgrywa główną rolę 

Zamykając oczy przy pustym stole 
mdlący zapach rozkładu unosi się wraz ze 
szronem wypełnia przestrzeń ukośnie padając na ziemię 
przyklejone do bladej czerwieni drzewa 
mieszają się z horyzontem zapętlony wzrok w drogowskazy
w odcieniach gołoledzi nie za trzymają Cię 
przy aucie umierającej kobiety 
 

Zamykając oczy przy pustym stole potencjał iluzji 
wykorzysta sugestię sugestia wykorzysta iluzji potencjał 
czerń w większym gronie ludzi przekaże do 
nie dobrego domu nie dobrego domu przy krawędzi 
śladów stóp rozjarzy się światło słoneczne

kurwa narrator się zgubił 


w głuchej przestrzeni w większym gronie w gronie 
większym przestrzeni ograniczeń
ograniczeń ludzi i ludzi znajomość psychologii 
psychologia wykorzysta oczy zamykając przy 
pustym stole spokój nie winnych dni 

Ilość odsłon: 2752

Komentarze

Konto usunięte

2-32-3

czerwiec 14, 2021 20:25

Twoja nieudolność w obronie świadczy tylko o poziomie tego fiersza...

czerwiec 14, 2021 19:20

dziękuje za komentarz miło cię widzieć co do chaosu to rodzaj porządku i ładu inaczej są wiersze że powtarzane są co 3 strofy klasyków są filmy gdzie dany fragment wątek się powtarza jest wstępem do odmiennej sytuacji .. są wyrazy słowa które mają składnie budowę wyraz ów powiem zdrowia Tetu

czerwiec 14, 2021 02:26

Nie rozumiem tych rozstrzelonych słów, ani też powtarzania drugiej strofy (ten zabieg niczemu nie służy)
Faktycznie Januszu, jest tu sporo pracy. Na tę chwilę nic prócz chaosu nie znajduję. Zdrowia.

czerwiec 12, 2021 00:20

Marek witaj trochę przy dziobałem i chociaż trzy razy zalała woda dom i tak go nie ubezpieczę po serii nieszczęśliwych wypadków tym razem go ominie żywioł ....Zdrowia

czerwiec 12, 2021 00:16

kryzys to masz na drugie ,bez twarzo wy trollu pompatycznie może i było ale się zbyło

czerwiec 11, 2021 21:28

Nad tym tekstem trzeba jeszcze popracować - związki frazeologiczne, interpunkcja, wersyfikacja, deklinacja etc.

Konto usunięte

2-32-3

czerwiec 11, 2021 19:47

Pompatyczne, patozawiłe, z utartymi do bólu nudnymi rekwizytami. Ot poezja kryzysu wieku średniego.

pozdro