Maks, nie wiem kiedy dziecko zaczyna "odczuwać", ale na pewno nie "w zarodku", lecz wtdy kiedy ma już ukształtowany system nerwowy. Z pewnością czuje bliskość matki, jej bicie serca, ruchy oraz rozpoznaje głos w 3 ostatnich miesiącach ciąży. Zarówno wtedy jak i po urodzeniu poprzez mleko, dostaje od matki jej hormony, a więc niestety również hormony stresu, czy smutku.

Przepraszam za ten długi wykład. Myślę, że to wiedziałeś już wcześniej. Moje haiku miało raczej pokazać, że matka jest smutna z jakiegoś powodu, za który jesteśmy odpowiedzialni my wszyscy, a być może najbardziej ojciec dziecka i jej rodzina. Wiesz, że strasznie Cię lubię, ale muszę napisać szczerze, że pomimo tego, że piszesz cudowną lirykę i jesteś w niej nie do pobicia, jak dotąd nie rozumiesz tego czym jest haiku. Ono nigdy nie powinno być finezyjne. Ono powinno dotykać duszy w sposób najprostszy z możliwych i najbardziej subtelny.

Pozdrawiam serdecznie

Sama fizjologia... a matek doskonałych nie ma :) Jest jakiś "złoty" środek w tym tekście :)... Dobranoc

Czyli jak jest w zarodku, to też odczuwa? I nie chodzi tu Lena o moją świadomość ale o piękno poezji. Pozdrawiam serdecznie

Ag, to wspaniale, że jesteś taka czuła. Spójrz zatem na to haiku, jak na przestrogę. :) Dobrej nocy.

W sumie nie mam nic do tego smutku, ale wtedy to bardzo smutny obrazek, szczególnie, że na dzień matki. A że chodzi tu o noworodka, o cudowną istotkę to kojarzy mi się tylko ze szczęściem, szczęściem matki tulącej swoje malutkie cudeńko.
Chyba że jest tu jakieś nieszczęście, może jakaś choroba dzieciątka wtedy zgadzam sie na smutek, bo jeśli z dzieciątkiem wszystko w porządku to nie ;)
Takem czuła :)

Bo nie jesteś rodzicem Maks, i nie rozumiesz.
Tak małe dziecko współodczuwa razem z matką. Ono nawet nie wie, że jest oddzielną istotą.

Pozdrawiam

Ładny obrazek Lena, ale haiku, to też sztuka, brakuje mi troszkę wirtuozerii. Pozdrawiam :))

pewnie, ale to inne haiku.

A dlaczego smutek?
A mogę czytać sobie radość?