Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Janusz.W

*****


sen jak krople na wysuszonej ziemi
i przyszła Ona bez gwiazd
dym z papierosa i paryskie maniery
bezwiednie otwierała oczy abym zerknął

czym jest to życie
dłonie jak pędy przebijały
przez obojętność tego świata rozpychając się
w szarości dni próbowały to co najlepsze

i krok po kroku szukały zagmatwanego stereotypu
rozrywając kawałek po kawałku świadomość
już we właściwym gąszczu uczuć
wypuszczając listki dotykał promieni

czym jesteś życie
kable i aparatura koło młodego człowieka
przed oczami pytanie jak świst
kim jest On tu i teraz i słyszę modlitwę

jeśli mnie słyszysz tam w niebie
pozwól mi odejść źrenice moje są wypalone
jestem jak popiół rozsypany w powietrze
i obnażony już jestem

przed świtem zadaje sobie też to pytanie
czym jest to życie czy to płomień a jak poparzy i upuszczę
czy przestanie istnieć będę mógł dalej kraść nadzieje


Ilość odsłon: 2964

Komentarze

Janusz.W

2-5

maj 30, 2017 22:40

dziękuje za wgląd w tekst )))zdrowia Maksiu

Konto usunięte

2-42-4

maj 30, 2017 22:30

Moim zdaniem po odchudzeniu mógłby być dobry wiersz, bo jest w nim pewien czar i czas, który zatrzynuje na chwilę tętno, a to dużo...:)