Toya
nawet Bóg nie może w nas uwierzyć
choć jesteśmy "nie z tego świata jak jego królestwo"
i może dlatego szóste przykazanie leży nietknięte
a góry jak stały tak stoją
odłogiem tylko patrzeć aż zaczną kruszeć od środka
nie mamy siebie ani swoich wyznawców
jeszcze tylko w snach szukając siły
większej od najwyższych szczytów która rozciągnie horyzont
tak by pomieścił ziemię raj i nas u podnóża
wrośniętych w siebie plecami
Ilość odsłon: 2783
Komentarze
Justyna Babiarz
czerwiec 18, 2017 06:41
Cała przyjemność po mojej stronie :) Pozdro! :)
Toya
czerwiec 17, 2017 22:39
Justyno - i fajnie. Bardzo się cieszę.
Pozdrawiam:)
Toya
czerwiec 17, 2017 22:37
Krzysiek - no prawie uwierzyłam. Prawie.
ag01 - dziękuję:)
Justyna Babiarz
czerwiec 17, 2017 20:54
Temu wierszowi... :)))
Justyna Babiarz
czerwiec 17, 2017 20:52
Jestem bardzo za, liryka miłosna "nie z tego świata" w jak najbardziej pozytywnym tego słowa znaczeniu. Może jest jeszcze sposób na nadanie większej lekkości temu wierszu, a może jednak nie :) Pozostawił ślad w moim umyśle, a to wbrew pozorom bardzo dużo. Pozdrawiam ciepło :)
ag01
czerwiec 17, 2017 19:46
Ciekawy i ładny wiersz :)
Fajne to sformułowanie z tym przykazaniem :)
Krzysztof
czerwiec 17, 2017 16:52
Bo jesteś ładną blondynką i podobasz mi się, a ja się tobie nie podobam, chociaż też jestem przystojny i piękny, więc dlatego :)
Toya
czerwiec 17, 2017 16:36
Krzysiek - a dlaczego jestem u Ciebie na CL?
Krzysztof
czerwiec 17, 2017 16:30
W sumie ładnie i dojrzale, ale czegoś mi tu brakuje, może tej głębi poetyckiej? tego środka obrazu?
ale ogólnie wiersz dobry
Konto usunięte
czerwiec 17, 2017 15:47
Świetlickiego bardzo :-) ... wiersz zatrzymał :-) zawsze lubiłam Cię czytać :-) to się nie zmieniło :-)