Dziękuję Joanno :)

Dziękuję Dawidzie. I z tych względów nie mogę się cieszyć z trafności.

...ze względów osobistych nie potrafię przejść obojętnie obok tego wiersza, albo być obiektywnym ...z tych też względów nie mogę powiedzieć, że mi się podoba ____ale trafia
___krótko i mocno

Pozdrawiam

ag, jestem ponownie i widzę zmiany - teraz już zupełnie bez zastrzeżeń - jestem pod wrażeniem delikatnego słowa o tak wielkim ciężarze.

Pozdrawiam

:)

:) Odpozdrawiam ;)

To w takim razie bardzo się cieszę Ag :)) Pozdrowionka! :)

Dziękuję pięknie Justyno :) rozpływam się w Twoich słowach i uśmiecham bardzo serdecznie :)

Dziękuję Ado :) cieszę się :)

Najbardziej wymowny jest tytuł.
Wiersz prowadzony jest pozornie spokojnym językiem, dlatego tak celnie trafia do czytelnika i eksploduje bólem.

O poronieniu, dużo bólu, który nasza kultura często wymusza pokryć uśmiechem pt. "nic się nie stało". A stało się, stało... więc jest i złość, dużo złości na Boga. To prawdziwy wiersz, z jakiej strony na niego by nie spojrzeć. Potrafisz pisać o tak trudnych tematach w sposób wymowny, pełen pewności swoich racji, literacko - z polotem... :) Potrafisz więc bardzo dużo w dziedzinie Sztuki słowa :) Pozdro Ag! :))

Dzięki Zrywie :) a może i zmienię :) zmieni wydźwięk i muszę pomyśleć czy mi się to spodoba ;)

Wydźwięk, kształt wiersza mi się podoba. Nie leży mi jakoś w pierwszych linijkach zestawienie otwarte / zamknięte. Można by to zmienić na jakieś zatrzaśnięte :)