Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


 

 

 

Na skraju samotności

szum nagich drzew

dociera ze zdwojoną siłą.

Czas skutecznie zamyka oczy.

Znikam.

Niczym nie spłoszony

uciekam poza sens wypowiedzianych słów,

teraz już wiesz

jak daleko mam duszę.

Nigdy nie zapłacę

 

za skorygowaną miłość.

Rysuję nagą prawdę,

akt burzący moje sny

według reguł

przed Chrystusem.

Ilość odsłon: 2508

Komentarze

lipiec 26, 2017 22:35

...eeetam