Mniej słów i robi się pikantnie. Pozdro! :)

czy niepokój może lepić, Aid?? poza tym bardzo mi sie podoba :)

haha, niech Was! jeszcze pokąbinuję...
dzięki za zajrzenia
wokka: dziękuję
Milo: ja tak nie potrafię się odrealnić, ale dam z siebie wszystko
Justyna: trochę zmian weszło, to ciągle tekst tworzący się
Leszek: pieśń genialna! dzięki
meszuge: czasami tak lubię se pobrodzić, ale tego lata ni huhu

Zgadzam się z m a r s e m. W stu procentach, Aid.
W stu, czyli druga... bez PW i ustępów;)

Noooo, Arturze, druga wersja jest już lepsza. Jeszcze usunąłbym "na priv", bo zbędne. I może zamienić by "ustępy" na "rozdziały" (no, bo piszesz, że znaczysz językiem te ustępy i jakoś się niesmacznie kojarzy ;-)

Dobrze zrobiło, moim zdaniem, wierszowi usunięcie "miłość" i zamiana "odczytam" na "czytam".

Dobry wiersz.

Jest w czym rzeźbić. Osobiście poszedłbym w stronę odrealnioną, gdzie można odreagować bez konieczności zakładania katany i glanów.

Najpierw smutek świata realnego, w którym p. l. płynie pod prąd - następnie, rewolucja,, abstrakcja,,, małpi rozum wskutek miłości do książki :) Mnie się pomysł podoba. Język też - najpierw "nowoczesny", później baśniowy. Pozdro! :)

Oj! działo się tam, działo.
https://www.youtube.com/watch?v=VhSNyIT8xpE
Pozdrawiam

hihi...tak popłynąłeś...czasami dostęp do wiedzy kończy się śmiercią;)) choć niektórzy nie prowadzą po upojeniu:))
pozdrawiam