wzruszyłaś mnie Joasiu

Czytam wiersz o tęsknocie za ludźmi za życiem.
Peel przyprowadza ukochanego, może wzbudzając w nim niespokojny sen, może zwracając jego wzrok na zdjęcie przy na pół pustym łóżku...
kłuje mnie w serce że jedyną drogą jest tylko ta przez którą idziemy. "Nic dwa razy się nie zdarza" nikt dwa razy nią nie przejdzie. Każdy dojdzie

Dziękuję za chwilę zadumy
pozdrawiam

Tomku, Leszek nie napisał, że zadumał - to ja, ale cieszy mnie, że Ciebie pozytywnie zdumiał. Dziękuję.
Pozdrawiam

A ja wiersz czytam podwójnie, ta dwoistość się raczej wyklucza:
Peelka czuje, że znowu jest z kimś, kto odszedł stąd. I to jest takie radosne.
Drugi sposób, to podążanie małymi kroczkami ku śmierci. Tam, gdzie - ponoć - wszyscy się spotkamy. I tu tej radości jest mniej.
Nie zadumał mnie ten tekst, raczej pozytywnie zdumiał. Bo to podobna treść, wbrew pozorom.
Pozdrawiam.

Leszku, dziękuję za pozytyw a szczególnie za zadumę

Pozdrawiam

Pamiętamy o zmarłych, myślimy o nich a co jest z tamtej strony? Wiersz daje do myślenia, oceniam na pozytyw.
Pozdrawiam