Kobieta wschodu, uchwycona w zmyślnym kadrze,

odwróciła się tyłem do spojrzeń ciekawych.

Czerń plamy włosów uwydatnia białe ramię,

biały obszar pleców - niecałkowicie nagich.

Jej subtelna sugestia pochylonej głowy

każe się domyślać oczu wbitych w podłogę.

Kurtyna orientu, zmysłowo uchylona

przez blizny w kratkę, na jej skórze wypalone.

-------------------------------------------------------------

II wersja:

Kobieta wschodu, uchwycona w zmyślnym kadrze,

odwróciła się tyłem do spojrzeń ciekawych.

Czerń plamy włosów uwydatnia białe ramię,

biały obszar pleców - niecałkowicie nagich.

Jej subtelna sugestia pochylonej głowy

każe się domyślać oczu wbitych w podłogę

ciemną jak przepaść. W dalszym planie miękko wchodzi

szare światło, sugerujące dzień i drogę,

która by mogła być nawet czymś uwieńczona.

To tylko domysły. Postać architektury

określa kobieta, wstawiona nieruchomo

w kontekst nuklearny, wypalony na skórze.