no prosze! jak sie chce, to mozna i tytul zrozumiec i tresc (zwlaszcza, ze frazy sa proste jak drut, zadnej przegieciowej metaforyki). Dzieki, raf! Byc moze ten tekst napisalem tylko z mysla o Tobie. Pozdrawiam serdecznie.

Sorry zapomniałem wcisnąć pozytywa:) co czynie :)

jak dla mnie: Mega!!! I nie zgadzam się że nie ma tytułu w wierszu, bo cały wiersz jest tytułem. A chaos w wierszu? hmmm...soviet union zawsze kojarzy mi się z chaosem, który myślę, jest zamierzony przez autora... Masz racje aidegart, pozostań sobą i pisz chaos, bo chaos to tylko mniej popularna nazwa porządku...gratuluje wiersza. Wrócę tu na pewno...

Maria: lubię komentarze, które ocierają się o geniusz - dziękuję.
Marek: spróbuję, ale nie wydaje misię, że pisanie z myślowym kosmosem ma sens. Ile to już dobrych wierzy się czytało... Mimo wszystko, wolę pozostać sobą, ale dziękuję i rozumiem Twój punkt widzenia.
Pozdrawiam

Podpórka KSU, Arturze, nic kompletnie nie wyjaśnia, a raczej zaciemnia. Obecnie to już dziady, odcinające kupony od paru piosenek (byłem na koncercie w tamtym roku). Napisz wreszcie coś bez myślowego chaosu, please.

Wiersz jest słaby, autor skacze z tematu na temat albo raczej z braku tematu na brak tematu.

Marek: link naprowadzający: https://youtu.be/2oPp2nZZs_c
Leszek: było się, zna się

Trzeba przyznać, że tytuł dość prowokacyjny, ale to raczej dla jaj ;-) Uwagi Marcina jak najbardziej zasadne. Wprawdzie nie wiem, o co chodzi, ale zawarłeś mnóstwo rekwizytów i wymieszałeś przeszłość z teraźniejszością - stanowi to dość wybuchową mieszaninę i momentami 'jest rozrywka' ;-) Główny problem tekstu to braki uzasadnienia wersów - nie tworzą jakiejś logicznej całości, a i metaforyka biega sobie a muzom. Pozdrowiska i do następnego

No tak, to była potęga i rozpadła się tak cicho, dobrze pamiętam tamte czasy a obrazki kojarzę jak najbardziej.
Wszystko zgrabnie podane.
Pozdrawiam

Marcin Legenza: Ty jak coś powiesz, to struny zrywać.