Tak, to byłby cud...taka nadzieja znikąd, ale ogólne zarysy Twojego wywodu mają ręce i nogi

to sarkazm był. czasem go łapię jak łapie się katar. ale ogólnie lubię te chwile, kiedy w beznadziei nadzieja pojawia się po prostu znikąd.

Tutejsza: mówisz...? No nie wiem...
Dorota: dzięki, ale wtedy troszku sens się zmieni.
Pozdrawiam

wstaje słońce, chce się żyć...

dobre, ja końcówkę przeczytałam sobie:

trzymasz mnie lepkimi palcami
jak puszkę z piwem :)

pozdrawiam

Milo: dziękuje za Twoja interpretację, pewnie lepsza, ale wiesz...jak juz cuś poszło w świat, to niech se leci
Azi: wiem, że dopełniaczówki nie są w modzie. "postronku" mówisz... w sumie czemu nie ,też pasi
Paweł: dziękuję za wersję, choć nie lubię zmieniać, ale się przyjrzę
David Es: to nie jest wiosenna zmiana czasu
Pozdrawiam wszystkich i witam na nowych/starych śmieciach
Rozkręcamy się

"...
ostre ciśnienie pod brzuchem
rozwiewa wszelkie wątpliwości
że rozmowa z tobą to przyjemność
cieniu
posterunek na zapadni nocy to miejsce
gdzie lepkie palce ściskają puszkę z piwem
utkwiłem tam na dobre"
pozwoliłem sobie na mały myk
i w ten sposób finał staje się alternatywą

Wiersz może się podobać. Może oprócz"zapadni nocy", co mi trochę zgrzyta;).
Przeczytałam : "trzymasz mnie na postronku"...

wróciłem, myślę że "cienia" bym jednak zostawił
trochę brakuje puenty...

sorry za linka akurat tego słuchałem.

https://www.youtube.com/watch?v=pOqmkhin4Dw