Wpadłem, bo chciałem pochwalić za wiersz. Dobra robota Adie ;)

dobry wiersz, niekoniecznie trzeba łączyć z tym wydarzeniem, bo i skały, i mgłę gęstniejącą w płucach, i krystalizowanie można różnie interpretować.
a poza tym, są tematy, które ciężko pominąć , jak to ująłeś - "nachodzi" człowieka i musi to napisać....dobrze, że Cię naszło :) Pozdrawiam :)

Bardzo dobry wiersz. "Nic" mi nie przeszkadza:) w bardzo pozytywnym odbiorze!

dziękuję za komentarze i interpretacje.
mars: to skrót myślowy - tam nie trzeba dopełnienia, imo, ale rozumiem, że może zgrzytać
pozdrawiam

Jest dobrze, ale "bo nic poza sobą" jest wybrakowane, brak uzupełnienia/dopełnienia, no bo co 'nic'?

to jedynie moja interpretacja ciekawego kawałka tekstu. starałem się jedynie uprościć sobie czytanie :)

wiesz jak to jest klikać
w obce sprawy
na każdej skale ostrzyć wzrok
wchodzić tam gdzie gęstnieje oddech
tam gdzie doskwiera też jego brak

po tępo wpatrzoną w siebie
ostatnią sekundę
bo nic poza sobą
nic poza ciałem
krystalizującym się swobodnie
w bezpiecznej odległości od celu

wiesz jak to jest klikać
w obce sprawy
ostrzyć wzrok na każdej skale
wchodzić tam
gdzie mgła gęstnieje w płucach

po ostateczną sekundę
tępo wpatrzoną w siebie
bo nic poza nią

poza ciałem
swobodnie krystalizującym się
w bezpiecznej odległości
od miejsca przeznaczenia

Aid ja osobiście tak to czytam...
dobry tekst...

Wielowymiarowy. Można odnieść to tej niesamowitej pasji, która oddala od ludzi i przybliża do siebie, do życia.
Można też jako próbę przenikania, poszukiwania bezpiecznej niszy, uspokajania nieufności, a z drugiej strony ocenę uzurpowania sobie prawa do oceniania życia innych, kiedy nas w tym życiu trzyma jeden ...klik.

Udany tekst.

Pozdrawiam

dziękuję - nie myślałem, że z tego wybrnę obronną ręką, nie lubię pisać "pod temat", ale mnie tak naszło po tym wydarzeniu.
pozdrawiam

Mnie też się bardzo podoba. Różnie można go czytać, wprost i jako metaforę.