Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

przez szczeliny w duszy
woła nas niebo
z małżeństwa spokoju
i cierpliwości
narodziła się groźna dorosłość

a my wyrajeni
pielęgnujemy resztki Boga

ten skrawek

mrugnął nieznacząco
i rozkazał nam trwać


Ilość odsłon: 2432

Komentarze

maj 16, 2018 21:54

dziękuję :) fajnie że fajnie :)

maj 16, 2018 20:43

cała piękność po Twojej stronie :)
(o, fajna fraza do wiersza, no ale trudno, zostanie komentarzem, może się nie zemści :)

maj 16, 2018 20:39

dziękuję Grzybowa za piękność :)
pozdrawiam

maj 16, 2018 19:25

dla mnie piękny
jak mam pomarudzić, to trochę szczeliny duszy bym czymś ciekawszym zastąpiła i małżeństwo - czymś mniej formalnym - może związek po prostu ...
no nie wiem, nie wiem
ale małżeństwo mi zgrzyta (hihi)

maj 16, 2018 05:45

Dziękuję Leszku za czytanie i ślad :)
pozdrawiam

maj 15, 2018 19:30

Wyrajeni jesteśmy wszyscy, raz na zawsze, tylko niektórzy więcej inni mniej.
Pozdrawiam

maj 15, 2018 14:20

Dziękuję Mia Mia za czytanie i ślad :)

Pozdrawiam

maj 15, 2018 11:27

pauzą

maj 15, 2018 11:26

Spokojnie o istotnym. Podoba mi się. Nie wiem, czy Boga nie przeniosłabym do kolejnego wersu. Ten fragment zyskałby wiecej znaczeń, a tekst z pałzą przed Boga chyba sprawniej by płynał. Ale to każdy czuje inaczej :)

maj 15, 2018 08:24

Dziękuję Tomku :)
pozdrawiam