Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Homo homini lupus est.

Kilkoma kreskami szkicuję wilka.
Z bliska bezkształtny, z daleka
niezwykle prawdziwy. Może uciec
z kartki, może podążać śladami,
jego wędrówka jest bezczasowa.

Błysk rozprasza odłamki, dym
powoli zamyka krajobraz. Zraniony,
biegnie z ogniem w trzewiach,
pociekła strużka.

Nikogo nie obwinia, pragnienie
gasi łacińską sentencją,
zwinięty w kłębek - cień bez skazy.

Nadszedł czas,
kładę dłoń na szkicowniku.
Czekam
Ilość odsłon: 2548

Komentarze

maj 19, 2018 14:09

Takie szkolne wypracowanie. Temat zużyty i mało poruszający. Szukaj dalej :-)

maj 19, 2018 13:40

Satyra?
Pozdrawiam.