*róży

róża znów poszybuje najwyżej,

zadrze sukienkę i będzie śmiała

Wracając jeszcze raz do ukonstytuowania różu w poezji, wielkich poetów, bo przyjęło się już, że o róży pisali ci uznani, zawsze z pokorą, jak dotąd, - a tu ...

Ja się zastanawiam nad obnażoną odeą, to chyba inaczej się określa.

ten tekst... jak dla mnie ma za bardzo rozbudowaną intepunkcję, wewnątrz są przecinki, kropki, czasami zdanie się kończy nie wiadomo dlaczego w tym miejscu "...i będzie śmiała", "się" już zeskoczyło, ale kawałek dalej złożone zdania, bardzo długie...nie ma w tym konskwencji, nie wiem, może o to chodzi, ale efekt jest taki, że tekst jest trudny w odbiorze, starałem się w niego wczytać parę razy i za każdym to mi przeszkadzało, te poetyckie obrazy rwą się co chwilę, nie mogę się przekonać cały czas że róża jest "miłością", też ten "dół" - "na sam dół" "wykopany dół" -- jak mówiłem może o to chodzi, ...ale wierz mi - to nie gra, i pozdrawiam

...podoba mi się ....nie mam uwag

Pozdrawiam

Fajny wiersz, podoba mi się. Do ponownego przeczytania. Być może można w nim coś poprawić, bo jest dość długi, a w długich tekstach na ogół można coś usunąć, ale treść bardzo mi odpowiada. Pozdrawiam.

a nie wiem, nie słyszałam takiego porównania...może dlatego, że nie jestem poetą :)

Podobno jaka róża taki poeta. O róży się trudno pisze.

a nie, koniczynko, w tym przypadku łubin ;)
dzięki, że wpadłaś, pozdrawiam

róża jest miłością ?
Na górze róże
Na dole fiołki
...