Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Znów miałem chwilę wiary w ludzi
Co nie da się wyrazić słowem
Tej wiary co nas często łudzi
Że życie nie jest sianem płowem

Już wzniosłem ducha wyżej garnka
Nieważne były ból i trudy
Nie straszna nawet lichwa z franka
Bo w sercu znowu grały dudy

Otrzepać kurz z ramion-skrzydeł
I wyjść na stok zielony, szczery
Wypłukać rosą oczy z mydeł
Wykrzyczeć: Kocham bez kozery!

Znów chciałem biec do chmur i Słońca
Zapomnieć słowa: gniew, precz i pieprze
Nagle... zapadła cisza bez końca
Nadzieja i życie... perły przed wieprze

Ilość odsłon: 3144

Komentarze

lipiec 30, 2018 17:31

Nie rozumiem. Przecież to cytat z powiedzenia "rzucić perły przed wieprze".

Konto usunięte

2-4

lipiec 30, 2018 17:16

Nie pasuje mi koniec, zmień na:
wieprz o perłach

pozdrawiam