Idź już dokąd poszły tamte,

idź już po rozum do głowy –

- szkoda męczyć się z wariatem

bez zdolności kredytowej.

 

Przykro mi, że ciebie zdradzam,

lecz to bilet w jedną stronę –

- do niej na czworaka wracam,

i uciekam tak jak mogę.

 

Każdym nieporadnym gestem

i niedoskonałym słowem.

Nawet wiersze, w których jesteś -

- piszę dla niej, piszę o niej.

 

Gdybyś mogła ją zobaczyć,

tak jak ja ją często widzę,

a nie tylko na nią patrzeć

przez pokrytą farbą szybę,

 

dłużej byś tu nie została,

zaraz z krzykiem byś uciekła –

- twarz jej jest nieziemsko straszna,

i nieziemsko jest ponętna.

 

Ona lubi mnie używać,

by jak szmatę z nóg mnie zwalić,

lubi gdy w rozpaczy pływam

i jedyna chce bym palił.

 

Jest kobietą rodem z piekła

lubi rządzić niepodzielnie,

często jest z zazdrości wściekła –

- nawet nie wiesz jak śmiertelnie.