Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Nie umiem pisać wierszy
Pękł we mnie świat na dwa wszechświaty
I w obu nie mogę się odnaleźć

Poezja rozpięta na osiach czasu 
Ta która zasklepiała ziejącą pustkę
Wpadła w nią i nie ma już  drugiego dna

Ostrym nożykiem oddzielił ktoś przeszłość -
przyszłość odeszła sama nie zważając na nic 
U mnie jest ciągle drżące za pięć dwudziesta
Ilość odsłon: 2472

Komentarze

styczeń 22, 2019 20:19

Widzę tu duże zranienie i jakby rezygnację, rozumiem to
Pozdrawiam