Zupełnie nie szkodzi, nie ma czegoś takiego jak wrażliwość "kobieca" - każdy człowiek ma inną, zupełnie niepodobną do reszty. I to jest piękne.

Wiem że splycilem, spragmatyzowalem ten wiersz, ale zabrakło mi kobiecej wrażliwości nawet tej udawanej

Wiersz pani Szczęsnej faktycznie na jakimś poziomie do mnie przemawia, ale moja historia jest jednak znacząco inna, nieco bardziej skomplikowana. PS. Wolę patrzeć w niebo, niż na kafelki podłogowe.

Anna Marianna Szczesna
***
trzaśnięciem drzwi
dolałeś domestosu w otwartą ranę rozstania

nie miałam czasu
szorowałam łazienkę
później kuchnie i kafle w przedpokoju
tam zasnęłam na chwilę

przyszli z nowym materacem
gruntownie oczyściłam nasze łóżko z ciebie
dla pewności wtarłam zapach kuriera w nową pościel

i na nic to wszystko

dezynfekuję się alkoholem
bo skaziłeś mnie
zainfekowałeś by odejść
niczym swędosz pajęczarz
co w tarrantuli lęgnie młode