ucho prezesa właśnie obejrzałem i zabieram się za Jolantę Chutniczki. podobno niezła jest.

dwustu czterdziestu ośmiu członków ciała i trzystu sześćdziesięciu pięciu ścięgien
amen - a Ty co? Talmud czytasz?
tytuł - no cóż, nie pozostawia wątpliwości, że peel potrzebuje uzdrowienia. poza tym, walka o uznanie, o przeżycie czegoś...mistycznego?
pozdrawiam

Nie ma problemu. Ci zaglądający poszukują. Dla mnie to jest istotą relacji na linii twórca i Czytelnik.

"grzmotu przelatujących samolotów"

tu coś nie tak, bardziej widzi mi się "grzmot pędzących samolotów" whatever...

Bardzo dobry wiersz, szkoda, że tak mało osób pod nim się zatrzymało.

Pzdr.

Modlitwa o uzdrowienie.. samego siebie? Szukanie wiary w sobie, usprawiedliwienia dla bezbożnego życia. To modlitwa człowieka czującego się odrzuconym od ludzi od Boga.. to ptawdziwa samotność

Smutne myśli... ale wyczuwam na końcu zwątpienie we własną tragedię.. jest nadzieja

Pozdrawiam

Może uwierzył, tylko jeszcze nie powiedział? Pisanie rozgadane, bez szukania oszczędności w słowach.
Choć czasem wydają się niepotrzebne "przelatujących samolotów", no bo od jakich samolotów może krztusić się niebo - przecież nie stojących? Albo być może niepotrzebnych dopowiedzeń - "kałużach pod stopami" - jak gdyby samych "w kałużach" nie wystarczyło.
Choć niekiedy nadsłowne to wcale nie nadobrazowe. Bo to razem tworzy bardzo prawdziwą opowieść. Opowieść o człowieku, który stoi nad krawędzią i stara się rozliczyć z samym sobą - bo tak naprawdę nikt nie rozumie co dzieje się nim. Bo jak tak naprawdę zdrowy może zrozumieć chorego? Jak naprawdę ci, którym jest dobrze mogą zrozumieć tych, którzy przeżywają codziennie koszmary? Tak czytam ten wiersz - jako o granicach zrozumienia i niezrozumienia. O szukanie dróg tego porozumienia (choćby przez Boga) i tej ostatecznej samotności. O strachu i udawaniu niestrachu.
Tak czytam ten wiersz.
Podoba mi się. Nawet to rozgadanie jest przecież jedną z form - zagadywania tego co nas w śordku uwiera.
W sumie - po co piszemy?
Z szacunkiem - ryszelie

witam Czytelniczki i śpieszę z odpowiedzią.
Jest to trzecia część.
"od błagalnych... " zostało umieszczone w następnym wersie, ponieważ taka forma wizualna wiersza została uznana za najlepszą /?/.


a oto linki do poprzednich części:
http://poemax.pl/publikacja/688-umrzec-na-dary-od-boga-slash-gdansk-gdzie-oliwa

http://poemax.pl/publikacja/669-umrzec-na-dary-od-boga-slash-w-lublinie-slash

słonecznego dnia życzę

Zacznę od pytań, bom ciekawska:-) Czy trójka informuje o trzeciej wersji, a może o trzeciej części? Dlaczego "od błagalnych modlitw" jest w następnym wersie? :-) Taki efekt spadania ze schodów?
Bardzo się mi podoba, i wiele się tutaj dzieje, buzuje od różnorakich emocji - do kilkakrotnego czytania:-)
Dobrego dnia!

Podziwiam.