Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


 

 

iść w ciemność

rozważnie stawiać kroki

uczyć się życia na nowo

potem strzepnąć z ubrania upadek

szukać strąconych przedmiotów

odwagi

 

nieliczni cierpliwi

widzą w ciemności to co wśród ciszy

słyszą żywi nieżywi

Ilość odsłon: 1104

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

marzec 25, 2017 00:18

No to dałeś popis! :(

Konto usunięte

2-32-32-32-3

marzec 25, 2017 00:03

Taka mało przemyślana odezwa do narodu. "Iść w ciemność (...) i tam uczyć się życia" po ciemku? I na koniec kwiatek: "żywi nieżywi" ?! Raczej kosz tu zaradzi ;-)

Konto usunięte

2-4

marzec 24, 2017 23:24

ciekawie opisaleś doświadczanie ciemności

marzec 24, 2017 15:07

Podobnie wyobrażam sobie czas utraty wzroku.
Usunęłabym tylko słowo "odwagi" gdyż jest to zawarte w treści wiersza.

marzec 24, 2017 15:03

pierwsza strofka, bez "odwagi" podoba mi się. ma formę odezwy, porywu serca. druga natomiast jest już "kaznodziejska" i to mniej mi się podoba. :) pozdrawiam