Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

pojawiła się długo po mnie 
nieoczekiwana 
nieoczywista 
z trującym uśmiechem 

patata patata 
idź stąd 
patata? 
wynocha! 

zamykam drzwi przed zdumionym noskiem 
głośny grundig ucisza sumienie 
zostawcie mnie w (s)pokoju! 

zawstydzona 
uciekam przed spojrzeniami 
szepty 
bolą bardziej niż pasek na tyłku 

patata? 
wynoś się rozumiesz! 

nie rozumie 
przykłada niemałą rączkę do mojej twarzy 
głaszcze kalendarz z konikami 
z wdziękiem nosi czapeczkę urodzinową 

ma trzydzieści dwa lata 
teraz 
jest dzieckiem moich dzieci

moja siostra 
down.

___
Światowy Dzień Zespołu Downa
Ilość odsłon: 975

Komentarze

marzec 22, 2020 01:40

mars
Wszystko, co czuję zawarte jest w treści i zapisie powyżej.

Nuria Nowak
Dziękuję za przychylność.

Serdeczności dla Was.

marzec 21, 2020 21:17

Dla mnie świetny.
Bez użalania się, bez niepotrzebnych, w szczególności peelce, szlochów, malowania nieszczęścia...bo przecież ONA jest w swoim świecie szczęśliwa.
Pracowałam dziećmi z Zespołem Downa, to są cudowne dzieciaki, nie zawsze uśmiechnięte i radosne, ale nie da się ich "odkochać".
Uśmiech posyłam dal peelki i Autorki:)

marzec 21, 2020 20:06

Temat podany lirycznie, jednak zrobiłbym pewną syntezę tekstu, bo wychodzi kawałek z pamiętnika.