Maciek Froński: Pieśń na Wielki Post Roku Pańskiego 2020, roku zarazy . Serwis poetycki.

Pani w twierdzy swej toyoty,

pewnie jeszcze nie wiesz o tym,

że z fotela pasażera

już na ciebie śmierć spoziera.

Śmierć na wdzięki twe nieczuła

wśliźnie się pod twój tatuaż;

któż za ciebie, pani, wtedy

mieszkaniowy spłaci kredyt?

Panie w wielkim gabinecie,

też nic nie wiesz, no a przecież

śmierć po ciebie zmierza szparka,

już ją łączy sekretarka.

Za godzinę, może parę,

śmierć odepnie ci zegarek,

w domu zaś wnet kurz pokryje

ulubione twoje kije.

Profesorze (czy doktorze),

Nieświadomyś (choć ty możesz

badać, co ci los przyniesie),

ciebie też ma śmierć w notesie.

Z życia swego bliskim kresem

pogódź się i odłóż esej,

już nikomu się nie przyda

ten twój Lacan czy Derrida.

Bezrobotni, prekariusze,

kogóż jeszcze wspomnieć muszę?

Pracujący na etacie -

też ze śmiercią randkę macie.

Wam też, kiedy czas nastanie,

w mig odetnie zasilanie,

przeto miejcie ją na względzie,

niech tak będzie - zawsze, wszędzie.

Spis rzeczy