Wiersz z rodzaju "definicyjnych", a może "definitywnych" mających objaśniać rzeczywistość. Z pewnością sztuką jest udawać, ale nie wiem czy nie większą sztuką jest nie udawać ; )
Jak dla mnie zbyt sucho podane, przydałby się jakiś
pożywny sos, a może przełamanie smaku? ; )

ahoj

Joanno, imre, Wenus, dziękuję za pochylenie się nad tekstem. Pawle, masz rację z taką końcówką, ale ten ostatni wers domyka jak klamerka :-)

I może faktycznie jakby go rozbudować, dodać jakichś rekwizytów konkretnych, o które by można się zakotwiczyć... żeby to nie był wiersz z gatunku "prawdy ogólne"... Bo potencjał jest, ale warto chyba wpuścić trochę więcej życia i koloru, to nawet by się śpiewał.

sztuka to udawanie

że czekamy na następny dzień

udawanie wskrzeszonego



że słońce świeci

zachmurzenie umiarkowane

że to ostatnia butelka była

Ja nie wiem czy mniej skondensowany byłby dobrym wierszem, ale wydaje mi się, że bez tej puenty byłby lepszy, zakończyłbym na "że to ostatnia butelka była"

Kondensujesz. W tym problem, że TO też jest sztuka.
Której jeszcze nie opanowałeś. Nie wątpię, że bez zagęszczania byłby to dobry wiersz.
A odnośnie wywrotki. To był kiedyś dobry portal z 90%ami grafomanów. Teraz są jedynie grafo

Widzę, że nie interesują cię uwagi. Wejdź na wywrotę, piszę już kilka lat, tam są prawie wszystkie moje teksty.
Komentuję to co mi się podoba.

Sztuka to także naśladowanie. Ale tu nie o takiej sztuce czytam a o sposobie na przetrwanie gdy łatwiej jest żyć w wymyślonym niż prawdziwym życiu

Pozdrawiam

Pozoracja i kłam - Tak, sztuką jest udawanie,
mimo że słońce grzeje, temperatura dochodzi do 30 st. C, to wcale nie musi świecić

może i lepiej nie luzować maski


Pozdrawiam

Takimi komentami tylko się kompromitujesz, bo tak niewiele masz do powiedzenia. Może lepiej mnie omijaj, jeśli to za duży wysiłek coś wydukać...