bardzo

boże jaka jestem głupia
nie umiałam udźwignąć spełnienia
swoich największych pragnień

nie doceniałam przestrzeni
potężniejszej niż moja własna
bijącej tym samym rytmem
uporządkowanej według zasad

plułam chaosem
że też zobaczyłeś w tym właściwy świat

ruchu ziemi nie mogłam przyspieszyć
ani wprawić jej w drżenie specjalnie
trzęsła się sama

czasem jeszcze zadrży
ale znam tor
i oś

nie powiem że ja bardziej
mam nadzieję że tak samo
że się nadam

ktoś mnie zapytał, co w ogóle znaczy "kocha bardzo". kocha to kocha, twierdził. otóż, moim skromnym, "bardzo" jest tu bardzo ważne. to takie "i nie wątp mi więcej, wiem co mówię i to się nie zmieni". "bardzo" osusza nawet przyszłe łzy i wycisza jeszcze nie wypowiedziane żale i biadolenia.

pzdr

https://www.youtube.com/watch?v=ZTYSAl9Npqw

to nie jest szacunek, to wzajemność i to taka wyśniona, ta od skrzydeł i od łez, ale tych ze szczęścia.

powoli
szeptem
i patrząc w oczy
się takie rzeczy wyjaśnia
bezpiecznie
w ukochanych ramionach
będąc

:)

No pewnie nie ;) Pozdrawiam :)

nigdy nie zrozumiem kobiet ;)

pozdrawiam

Yyy... nic. Zupełnie nic.

a tak z ciekawości(jak już piszesz o twoich perypetiach ) to czemu płakałaś i co ma to wspólnego z wierszem?

pozdrawiam i dzięki za komentarz

płakałam wtedy trzy dni. coś się zmieniło na niewyobrażalnie lepsze. nieodwracalnie.

bo tak jakby miesiąc minął... ;)

dziękuję za komentarz

pozdrawiam