Leszek.J
Jak fircyk
Chodź!
Wyczaruję ci gwiazdkę na niebie
jeśli weźmiesz ją sama
niesłodką będzie
przyjdź!
a stokrotki pozamieniam w róże
i dam ci magnolie
i sam cię poniosę
Marzenia jak fiołki
są kruche i topnieją
spełnione mają
życiodajną siłę
siłę co przebija
pancerze i skały
zobacz zachód słońca
jasny od purpury
dotknij czerni nocy
i bladego świtu
ja zawsze tam jestem
i czekam na ciebie
My dwoje
to niebo i ziemia
kiedy się połączymy
wydamy owoce
świeże i soczyste
z czasem dojrzewają
są pełne nadziei
i niosą pierwiastek
rosnący jak pączki
w jasną stronę dziejów
Ilość odsłon: 838
Komentarze
Leszek.J
maj 19, 2020 21:44
Dzięki Asiu za wnikliwość, bo wiadomo, jak jest jeden to o jeden za dużo :)
Pozdróweczka
Joanna-d-m
maj 19, 2020 20:37
a tak sobie jeszcze raz czytam i... wciąż tu jest, wciąż go widzę - pozbądź się jedynego przecinka (nie pisałam wcześniej, bo... nie chciałam się czepiać)
:)))
Leszek.J
maj 19, 2020 20:35
Dzięki Mithril, dokładnie tak
Pozdrawiam
Mithril
maj 19, 2020 16:33
...cukier w cukrze na potrzebę sztambucha
Leszek.J
maj 19, 2020 13:23
Witaj Tutejsza, napisałem ten wiersz siedem lat temu i nigdzie dotąd nie publikowałem, bo się bałem krytyki.
A tu takie kwiatki :)
Pozdrawiam serdecznie
Witaj ais, dziękuję za podobanie, chyba będę częściej publikować.
Pozdrawiam serdecznie
Leszek.J
maj 19, 2020 13:18
Dziękuję Joasiu, nie spodziewałem się tak pozytywnego odbioru.
Niezmiernie mi miło :)
Pozdrawiam serdecznie
Witaj Ado, bardzo przeuroczy komentarz
Pozdrawiam serdecznie
ais
maj 19, 2020 13:10
Bardzo mi się podoba!
Pozdrowionka!
Konto usunięte
maj 19, 2020 11:33
Urocze, Leszku. Pozdrawiam serdecznie :)
Ada
maj 19, 2020 11:10
Przeurocze są te zaloty:) - pozdrawiam.
Joanna-d-m
maj 18, 2020 21:39
Jej, jak ładnie,
spokojnie i optymistycznie.
Pozdrawiam