A wiosna była piękna tego roku, soczysta.
Trawy oddychały pełną piersią w tańcu z wiatrem,
kapele ptasie stroiły gardła na poranki.
Wystrzelały pąki kwiatów z miłością ku słońcu.

Lecz w świecie ludzkim fantazja z życiem pomieszane
tworzą gęstą tkaninę z poszarpanym brzegiem.
Nici lęku splątane z supełkami nadziei
tkają wzorek diabelski; co jest byciem,niebyciem.

"Proszę założyć maseczki, odległość dwa metry!"
Zobacz, jak ta jest udana, w niezapominajki;
przelecę się w niej polem lub śródmiejską drogą.
"Dziś zmarło osiem osób; kolejne cztery młode."

"Jedna maska, dwie maski - nie słuchajcie Tereski...
Skucha. Jeden, dwa, trzy - zakładasz rękawiczki ty."
Babciu, co tak dziwnie uśmiechasz się do pluszaka?
Dzisiaj jestem kelnerką i podaję panu kawę.