Zdaje mi się że czytałem już coś Twojego lepszego

"Dusze moja wraz z trudnym sercem" - nie paniała, chyba nie po naszemu to.
Gę-gę-gę... *A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają*.

...ręce opadają - co z gniotami ma wspólnego serce




- pytanie retoryczne - jakbyco

HOWGH!

Nie masz serca, po prostu!
I skąd wiesz, że akurat miałam na myśli Ciebie?
Przecież jeszcze mars skomentował!
Jejku :-/

"maj 31, 2020 21:29
Nigdy, przenigdy nie zrozumiem ohydnego stylu komentowania naturszczyków.
Przecież można inaczej, subtelniej, a nie młotkiem po głowie. Okropieństwo! I nigdy tego nie zaakceptuję!!!"


...a ja nigdy nie zrozumiem i nie zaakceptuję maniery komentowania komentarzy. Chcesz się wypowiadać? Twoja wola i rób to jak chcesz, mam to gdzieś, a od mojego sposobu komentowania gniotów Wara!

Nigdy, przenigdy nie zrozumiem ohydnego stylu komentowania naturszczyków.
Przecież można inaczej, subtelniej, a nie młotkiem po głowie. Okropieństwo! I nigdy tego nie zaakceptuję!!!

Do autorki:
Przed publikacją z szacunku do czytelnika należy dokładnie sprawdzić utwór.
Bo pierwsze, co się rzuca w oczy to zapis.
A niechlujny zapis dyskredytuje cały utwór.
Więc choćbym chciała o wierszu, to nie mogę.

Życzę mocy twórczej, grubej skóry i powodzenia!

...esemesowy kocopolizm

Pomijam treść godną egzaltowanej pensjonarki. Mam pytanie do autorki: czy słyszałaś o polskich znakach diakrytycznych? Jeśli nie, to wyjaśniam za Wiki: "W alfabecie polskim jest dziewięć liter tworzonych za pomocą znaków diakrytycznych (litery diakrytyzowane, litery diakrytyczne): ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż." W Twoim tekście niektóre są, a innych brak - wnioskuję, że nie do końca opanowałaś język polski. Do pracy więc...