Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Powiększam stary portret.
Chwila skupienia nad milczącym
uśmiechem - uczucia nie można
powstrzymać, podobnie jak ulewy.

Nie potrafię
słowami wyrazić tęsknoty.
Przypomina drżenie małej łódki,
która dryfuje na pełnym morzu,

gdy czas odmierza przeciwny kierunek.
Rozjaśnia wczorajszy krajobraz,
krótkim światłem wchodzi w szczelinę
jakby chciał powiedzieć:

tyle wystarczy przed kodą
Ilość odsłon: 884

Komentarze

czerwiec 24, 2020 19:16

Tak się zastanawiam: portret można powiększyć oglądając go przez np. lupę, albo skserować powiększając.
Ważne że można a tak w sumie to podoba mi się ta konstrukcja
Pozdrawiam

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

czerwiec 23, 2020 22:30

Czysta kartka papieru - to już coś

czerwiec 23, 2020 22:08

...nictu